چنانچه در لایحه نظم و دسپلین آمده است؛ مؤسسه‌ها و مؤسسات تحصیلات عالی حریم‌های آموزشی عالی و اکادمیک‌اند،که با استعدادترین جوانان کشور را برای کسب تخصص و آموزش عالی پرورش می‌دهند تا وطن خویش را در ابعاد اجتماعی، فرهنگی، مدیریتی، به‌سوی رفاه و ترقی سوق دهند. استادان و دانش‌جویان به‌عنوان قشر پیش‌آهنگِ جامعۀ خویش مسؤولیت دارند که در پهلوی تدریس و آموختن علوم تخصصی، تبارز دهندۀ کارکترهای سالم اجتماعی نیز باشند. رعایت نظم اکادمیک و حفاظت شاخصه‌های کارکتر اکادمیک یکی از الزامات اساسی در محیط مؤسسه‌ها و مؤسسات تحصیلات عالی به‌شمار می‌رود. هرگونه رفتاری که باعث اختلال نظام اکادمیک، نقض حقوق و امنیت دیگران گردد، غیر قابل قبول است و باید که در قبال آن تصامیم جدی اتخاذ گردد.
